കൊച്ചിയിലെ അസി പോലീസ് കമ്മീഷ്ണർ ആര്യൻ (ജയസൂര്യ) കൊല്ലപ്പെടുന്നു. കേസ് അന്വേക്ഷിക്കുന്നത് മറ്റൊരു എസിപി ആയ ആന്റണി മോസസ്( പൃഥ്വിരാജ്). താൻ കുറ്റവാളിയെ കണ്ട് പിടിച്ചു എന്ന് ഡ്രൈവിങ്ങിനിടയിലൂടെ ആന്റണി കമ്മീഷ്ണർ ആയ ഫർഹാനോട് (റഹ്മാൻ) പറയുന്നു. എന്നാൽ കുറ്റവാളിയുടെ പേരു പറയുന്നതിനു മുമ്പ് ആന്റ്ണി സഞ്ചരിച്ചിരുന്ന കാർ ആക്സിഡന്റ് ആവുന്നു.
14 ദിവസത്തിനു ശേഷം ബോധം വരുന്ന ആന്റ്ണിക്ക് കഴിഞ്ഞതൊന്നും ഓർമ്മയില്ല. സ്വന്തം പേരു പോലും. താൻ ഒരിക്കൽ കണ്ട് പിടിച്ച ആ സത്യം , ആരാണു കുറ്റവാളി എന്നത് വീണ്ടുമൊരിക്കൽ കൂടി കണ്ട് പിടിക്കാൻ പാസ്റ്റ് ഓർമയില്ലാത്ത ആന്റ്ണി നിർബന്ധിതനാവുകയാണു. ഇവിടെ മുബൈ പോലീസ് തുടങ്ങുന്നു.
കാസിനോവയുടെ പരാജയത്തിനു ശേഷം റോഷൻ ആൻഡ്രൂസും ബോബി സഞ്ജയ്മാരും ഒന്നിക്കുന്ന ചിത്രമാണു മുംബൈ പോലീസ്. ഒരു പോലീസ് കഥ എന്ന് പറയുമ്പോൾ ഉണ്ടാകേണ്ട കിടിലൻ ഡയലോഗുകളും പൊടിപാറ്റി ഫൈറ്റുകളും ഒന്നും ഈ ചിത്രത്തിൽ ഇല്ല. തികച്ചും വ്യത്യസ്ഥമായ രീതിയിൽ മലയാള സിനിമക്ക് പരിചിതമല്ലാത്ത രീതിയിലാണു കഥ പറഞ്ഞ് പോകുന്നത്. മികച്ച ഛാായഗ്രഹണവും പശ്ചാത്തല സംഗീതവും ചിത്രത്തിനു മറ്റൊരു തലം നൽകുന്നു.
വലിയ കാൻവാസിൽ പറയുന്ന ചിത്രമാണെങ്കിലും കുറച്ച് അഭിനേതാക്കളെ സിനിമയിൽ ഉള്ളു. കോമാളിത്തരങ്ങളും മേയ്ക്കപ്പിലൂടെയുള്ള രൂപമാറ്റങ്ങളുമാണു മഹത്തായ അഭിനയം എന്ന് ധരിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്നവരുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ മുഖവിലയ്ക്കെടുക്കാതിരുന്നാൽ മലയാള സിനിമയിൽ മമ്മൂട്ടിക്കും മോഹൻലാലിനും ശേഷം മികച്ച കഥാപാത്രങ്ങൾ അവതരിപ്പിക്കാനുള്ള കഴിവും ശേഷിയുമുള്ള എതിരാളികളിലാത്ത നടൻ പൃഥ്വിരാജ് മാത്രമാണു എന്ന് വീണ്ടുമൊരിക്കൽ കൂടി തെളിയ്ക്കപ്പെടുകയാണു മുംബൈ പോലീസിലൂടെ. ചെറുതെങ്കിലും ജയസൂര്യയുടെ വേഷം മികച്ചു നിന്നു. കിട്ടുന്ന വേഷങ്ങൾ എല്ലാം നന്നാക്കിയിട്ടും റഹ്മാനെ മലയാള സിനിമ വേണ്ട രീതിയിൽ ഇനിയും പരിഗണിക്കുന്നില്ല എന്നത് വേദന നിറഞ്ഞ സത്യമാണു.
കാസിനോവയുടെ പരാജയത്തിൽ നിന്ന് പാഠം ഉൾക്കൊണ്ട് കൊണ്ട് തന്നെയാണു റോഷൻ ഈ ചിത്രം ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നത്.ബ്രില്യന്റ് തിരകഥ, അതിന്റെ മികച്ച സംവിധാനം ഇതാണു ഒറ്റവാക്കിൽ പറഞ്ഞാൽ മുംബൈ പോലീസ്. പക്ഷെ സൗണ്ട് തോമ പോലെയുള്ള നിഷ്കളങ്ക ചിത്രങ്ങൾ കണ്ട് കയ്യടിക്കുന്ന മലയാളി പ്രേക്ഷകർക്ക് എല്ലാവർക്കും ഈ പറഞ്ഞ ബ്രില്യൻസി ദഹിയ്ക്കുമോ എന്ന് സംശയമാണു. എന്നിരുന്നാലും ഇങ്ങനെയുള്ള പുതുമയുള്ള പ്രമേയങ്ങളും അവതരണങ്ങളും നിറഞ്ഞ സിനിമകൾ മലയാളത്തിൽ ഉണ്ടാകണം ഇല്ലെങ്കിൽ കാൽകാശിനു കൊള്ളില്ലാത്ത കണ്ട് മടുത്ത ചീഞ്ഞ് നാറിയ തമാശപടങ്ങളെ വിജയിപ്പിച്ച് കൊടൂക്കുക എന്ന നാണക്കേടിനു മുമ്പിൽ മലയാള സിനിമ ഇനിയും ഇനിയും ഒരുപാട് തവണ തലകുനിയ്ക്കേണ്ടിവരും..!
14 ദിവസത്തിനു ശേഷം ബോധം വരുന്ന ആന്റ്ണിക്ക് കഴിഞ്ഞതൊന്നും ഓർമ്മയില്ല. സ്വന്തം പേരു പോലും. താൻ ഒരിക്കൽ കണ്ട് പിടിച്ച ആ സത്യം , ആരാണു കുറ്റവാളി എന്നത് വീണ്ടുമൊരിക്കൽ കൂടി കണ്ട് പിടിക്കാൻ പാസ്റ്റ് ഓർമയില്ലാത്ത ആന്റ്ണി നിർബന്ധിതനാവുകയാണു. ഇവിടെ മുബൈ പോലീസ് തുടങ്ങുന്നു.
കാസിനോവയുടെ പരാജയത്തിനു ശേഷം റോഷൻ ആൻഡ്രൂസും ബോബി സഞ്ജയ്മാരും ഒന്നിക്കുന്ന ചിത്രമാണു മുംബൈ പോലീസ്. ഒരു പോലീസ് കഥ എന്ന് പറയുമ്പോൾ ഉണ്ടാകേണ്ട കിടിലൻ ഡയലോഗുകളും പൊടിപാറ്റി ഫൈറ്റുകളും ഒന്നും ഈ ചിത്രത്തിൽ ഇല്ല. തികച്ചും വ്യത്യസ്ഥമായ രീതിയിൽ മലയാള സിനിമക്ക് പരിചിതമല്ലാത്ത രീതിയിലാണു കഥ പറഞ്ഞ് പോകുന്നത്. മികച്ച ഛാായഗ്രഹണവും പശ്ചാത്തല സംഗീതവും ചിത്രത്തിനു മറ്റൊരു തലം നൽകുന്നു.
വലിയ കാൻവാസിൽ പറയുന്ന ചിത്രമാണെങ്കിലും കുറച്ച് അഭിനേതാക്കളെ സിനിമയിൽ ഉള്ളു. കോമാളിത്തരങ്ങളും മേയ്ക്കപ്പിലൂടെയുള്ള രൂപമാറ്റങ്ങളുമാണു മഹത്തായ അഭിനയം എന്ന് ധരിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്നവരുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ മുഖവിലയ്ക്കെടുക്കാതിരുന്നാൽ മലയാള സിനിമയിൽ മമ്മൂട്ടിക്കും മോഹൻലാലിനും ശേഷം മികച്ച കഥാപാത്രങ്ങൾ അവതരിപ്പിക്കാനുള്ള കഴിവും ശേഷിയുമുള്ള എതിരാളികളിലാത്ത നടൻ പൃഥ്വിരാജ് മാത്രമാണു എന്ന് വീണ്ടുമൊരിക്കൽ കൂടി തെളിയ്ക്കപ്പെടുകയാണു മുംബൈ പോലീസിലൂടെ. ചെറുതെങ്കിലും ജയസൂര്യയുടെ വേഷം മികച്ചു നിന്നു. കിട്ടുന്ന വേഷങ്ങൾ എല്ലാം നന്നാക്കിയിട്ടും റഹ്മാനെ മലയാള സിനിമ വേണ്ട രീതിയിൽ ഇനിയും പരിഗണിക്കുന്നില്ല എന്നത് വേദന നിറഞ്ഞ സത്യമാണു.
കാസിനോവയുടെ പരാജയത്തിൽ നിന്ന് പാഠം ഉൾക്കൊണ്ട് കൊണ്ട് തന്നെയാണു റോഷൻ ഈ ചിത്രം ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നത്.ബ്രില്യന്റ് തിരകഥ, അതിന്റെ മികച്ച സംവിധാനം ഇതാണു ഒറ്റവാക്കിൽ പറഞ്ഞാൽ മുംബൈ പോലീസ്. പക്ഷെ സൗണ്ട് തോമ പോലെയുള്ള നിഷ്കളങ്ക ചിത്രങ്ങൾ കണ്ട് കയ്യടിക്കുന്ന മലയാളി പ്രേക്ഷകർക്ക് എല്ലാവർക്കും ഈ പറഞ്ഞ ബ്രില്യൻസി ദഹിയ്ക്കുമോ എന്ന് സംശയമാണു. എന്നിരുന്നാലും ഇങ്ങനെയുള്ള പുതുമയുള്ള പ്രമേയങ്ങളും അവതരണങ്ങളും നിറഞ്ഞ സിനിമകൾ മലയാളത്തിൽ ഉണ്ടാകണം ഇല്ലെങ്കിൽ കാൽകാശിനു കൊള്ളില്ലാത്ത കണ്ട് മടുത്ത ചീഞ്ഞ് നാറിയ തമാശപടങ്ങളെ വിജയിപ്പിച്ച് കൊടൂക്കുക എന്ന നാണക്കേടിനു മുമ്പിൽ മലയാള സിനിമ ഇനിയും ഇനിയും ഒരുപാട് തവണ തലകുനിയ്ക്കേണ്ടിവരും..!
2 comments:
Good ..Thanks
brilliant movie. Enough number of suspects and clues are thrown to the viewer throughout the movie, so that even he can engage in bringing out his own guesses . The climax took little time to digest though.
Post a Comment